COD یا همان تقاضای شیمیایی اکسیژن (Chemical Oxygen Demand) یکی از اصلی‌ترین پارامترهای سنجش میزان آلودگی آب و فاضلاب به‌حساب می‌آید. این شاخص بیانگر مقدار کل اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون شیمیایی ترکیبات آلی و معدنی موجود در آب است. در واقع COD به ما نشان می‌دهد که چه میزان مواد اکسیدپذیر در آب یا فاضلاب وجود دارد که می‌تواند منبع بالقوه آلودگی محیط‌زیست باشد. اهمیت COD در صنعت تصفیه آب و فاضلاب از آنجا ناشی می‌شود که این پارامتر بسیار سریع‌تر از BOD (تقاضای بیوشیمیایی اکسیژن) قابل اندازه‌گیری است و تصویر کامل‌تری از ترکیبات آلی و معدنی اکسیدپذیر ارائه می‌دهد. به‌عبارت دیگر، COD برخلاف BOD فقط محدود به مواد قابل تجزیه زیستی نیست و شامل مواد آلی مقاوم در برابر تجزیه بیولوژیکی نیز می‌شود که در بسیاری از فاضلاب‌های صنعتی وجود دارند.

در فرآیندهای طراحی و بهره‌برداری از تصفیه‌خانه‌های آب و فاضلاب، COD نقش کلیدی ایفا می‌کند. طراحان با بررسی مقادیر COD ورودی، ظرفیت حوضچه‌ها و مخازن هوادهی را تعیین کرده و تجهیزات مورد نیاز برای تصفیه شیمیایی یا فیزیکی را مشخص می‌کنند. همچنین در حین بهره‌برداری، پایش منظم COD به اپراتورها کمک می‌کند تا از عملکرد صحیح سیستم‌های تصفیه اطمینان حاصل کنند. افزایش ناگهانی COD در ورودی می‌تواند هشداری برای ورود جریان‌های غیرمجاز صنعتی باشد یا نشان‌دهنده نقص در یکی از بخش‌های فرآیند تصفیه. از این رو، COD نه‌تنها به‌عنوان یک پارامتر آزمایشگاهی بلکه به‌عنوان ابزاری مدیریتی در صنعت آب و فاضلاب اهمیت فراوانی دارد.